ช่วยหลายปีที่ผ่านมาเราจะได้ยินคำถามหนึ่งค่อนข้างที่จะบ่อยจะขายยังไงให้ได้ตอนนี้ของมากองหมดแล้วเหลือแค่ขายอย่างเดียวแล้วที่หนักสุดก็คือตอนนี้มีของกองอยู่เต็มบ้านเลยจะทำยังไงดีแล้วก็น้ำตาก็ค่อยๆซึมหลังพูดจบนี่เป็นคำถามที่เราได้ยินมาบ่อยจากคนที่เริ่มทำธุรกิจใหม่ๆเรื่องราว

เนื้อหาในวันนี้มันเคยเปลี่ยนชีวิตคนที่ได้ตั้งคำถามนี้มาแล้วหลายคนและแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ทำธุรกิจมาก่อนแต่มีหลายคนที่ได้ฟังเรื่องนี้แล้วท้ายสุดจากที่ไม่ได้มีอะไรเลยเค้าได้เอาหลักการาจากในนี้ไปใช้จนสามารถมีธุรกิจจับหนึ่งล้านแรกได้และบางคนก็หลายล้านแล้ว

ย้อนกลับไปราว10-11ปีก่อนในสมัยนั้นเรายังไม่ได้มีความรู้เรื่องการตลาดมากนักเราได้เจอเพื่อนอยู่หลายคนผลิตสินค้าออกมาแล้วก็กองเป็นสามส่วนสี่เท่าของตัวบ้านเรียกว่ามันมีของเยอะกว่าตัวพื้นที่ใช้สอยอีกและเขาก็เครียดว่าจะเอายังไงต่อดี 

เพราะสิ่งที่เขานั้นได้ผลิตมันขึ้นมาหรือไปรับต่อจากใครมาอีกทีจากตอนแรกที่เค้าคิดไปเองว่ามันขายได้แต่เรื่องจริงมันไม่เป็นแบบนั้นที่เค้าคิดไว้ตอนนั้นเราได้เพิ่งเริ่มการขายใหม่ๆตัวเรากับคำว่าธุรกิจมันก็เลยดูค่อนข้างที่จะไกลตัวและธุรกิจสำหรับหลายคนมันก็แอบดูเหมือนการพนันเล็กๆใครคิดอะไรออกมาไปซื้ออะไรออกมาหรือผลิตออกมาแล้วขายได้อันนั้นคือโชคดีเฮง

ซึ่งส่วนใครขายไม่ได้คือซวยโชคไม่ดีและสำหรับเราในวันนั้นเราเชื่อว่ามันน่าจะมีอะไรที่ทำให้เกิดความแตกต่างที่มันมากกว่าคำว่าโชคดี โชคร้ายเราได้ศึกษาเรื่องของการตลาดอ่านหนังสือเรื่องของ Businessแล้วก็เริ่มเรียนรู้จากผู้ประกอบการที่เค้าได้ประสบความสำเร็จแล้วมันก็ได้ทำให้เราเริ่มเห็นอะไรได้ในบางอย่างและตรงนี้แหละที่มันได้เป็นจุดเปลี่ยนหนึ่งของชีวิตที่เป็นจุดเริ่มต้นที่เราได้พูดเรื่องนี้ไปแล้วมันก็ได้ไปเปลี่ยนชีวิตให้กับใครหลายคนได้

ย้อนไป9-10ปีก่อนตอนนั้นได้มีเพื่อนของเราคนหนึ่งมันอยากที่จะระดมทุนเปิดร้านข้าวใกล้มหาวิทยาลัยและก็ใกล้จุดที่คนทำงานอยู่เยอะๆมันก็บอกในกลุ่มวว่ามีใครอยากจะลงขันกับกูไหมตรงนั้นต้องบอกตรงๆว่าเพื่อนแต่ละคนรวมถึงเราก็เพิ่งจะเรียนจบมาได้ไม่นานยังพึ่งทำงานใหม่ๆแต่ละคนก็เพิ่งได้เงินเดือนแต่ก็ยังไม่พอเท่าไหร่ก็ไม่มีใครเอาด้วยเลยนึกถึงเราว่าเราจะเอาด้วยมั้ยตอนนั้นเราชั่งใจและเราก็ได้บอกมันกลับไปว่ามึงไปทำตัวเลขละเอียดๆมาให้ดูก่อนแล้วค่อนมาคุยกัน

สนับสนุนโดย  next88